Kodeks moralny stał się podstawą wychowania mężczyzny

Kodeks ten był przedstawiany w formie obejmującego wszystkie siły monolitycznego boga (bądź jemu przypisywany): Jahwe, Jehowę, Nieskończoność, Ducha Świętego, Brahmę, Allaha. Mity stworzenia, kodeksy postępowania i kosmologiczne przepowiednie znalazły swą nieśmiertelność w świętych tekstach, z których wzięły swój początek zasady rządzące męskim światem. Po raz pierwszy zostały one spisane na kartach Biblii, Bhagawadgity i innych religijnych ksiąg. Męskie (oraz kobiece) dorastanie zostało na ich podstawie sformalizowane dwa, trzy tysiące lat temu.
Udoskonalanie i modyfikowanie kodeksów trwało przez następne stulecia dzięki religijnym podbojom i reformacjom. Jako że religia dyktowała większość przepisów moralnych obowiązujących w kulturze, chłopcy przechodzili inicjację głównie w kontekście religijnym. Kiedy minęło Średniowiecze, życiem mężczyzny zaczęły rządzić inne systemy społeczne: na przykład nie związane z żadną religią szkoły i uniwersytety. Większość mężczyzn przechodziła inicjację w kontekście pracy, która w znakomitej większości związana była z uprawą roli i rozmaitymi formami kupiectwa. Mężczyźni żyli blisko (o ile nie udawali się na wojnę bądź wyprawy eksploracyjne), a z męskim kodeksem zapoznawali ich w czasie dorastania męscy członkowie bliskiej (ojciec) bądź dalszej rodziny. Rola mężczyzny (podobnie jak rola kobiety), mierzona według idealistycznych standardów współczesnych, była niezmiernie ograniczona.