Najlepszy przyjaciel

Istotną częścią w łamigłówce przyjaźni dorastających mężczyzn jest rola, jaką pełnią starsi mężczyźni, nauczyciele i pedagodzy. Pozapokoleniowy „najlepszy przyjaciel” – trener Fox, pan Sims czy doktor Quackenbush – jest nie tylko zwierciadłem w rozwoju chłopca, lecz także rodzajem emocjonalnego parasola, pod którym może on zawierać rówieśnicze przyjaźnie. Trenerzy, nauczyciele i inne ważne dla chłopców osoby odgrywają niezmiernie istotną rolę w nawiązywaniu przez nich przyjaźni. To właśnie dzięki nim chłopcy koncentrują się na wspólnym zadaniu wyznaczonym przez trenera (sport), nauczyciela (projekt klasowy) czy innego lidera (grupa kościelna, harcerska i tym podobne). Wspólne wykonywanie zadania pod okiem nauczyciela bądź pedagoga sprzyja powstawaniu więzi, atmosfery partnerstwa wokół jakiegoś istotnego zadania. Wzrasta szansa na nawiązanie „prawdziwych przyjaźni”. Badania dowodzą, że dorastający chłopcy biorący udział w nadobowiązkowych Zajęciach sportowych znacznie rzadziej mają do czynienia z młodocianymi gangami, narkotykami czy działalnością przestępczą, taki stan rzeczy tłumaczy się między innymi tym, że chłopcy związani pracą nad jednym zadaniem nie potrzebują innych związków, odmiennych stanów mających na celu poprawienie niskiej samooceny czy też aktów agresji mających dowieść męstwa.