WIEK PRZEMIANY (9-13 ROK ŻYCIA)

W 1971 roku mój ojciec został wysłany, jako nauczyciel, do Laramie w stanie Wyoming. Nasza rodzina przeniosła się więc z gorących i wilgotnych plaż wokół Honolulu na Hawajach, gdzie od czterech lat mieszkaliśmy, do suchego i górzystego świata Wyoming, gdzie mieliśmy spędzić następny rok. Był to dla nas szok kulturowy co się zowie. Zostałem rzucony ze świata szortów, barwnych koszulek i sandałów wkładanych na gołe stopy do krainy kowbojskich butów, długich spodni i jakiejś bliżej nieokreślonej sztywności. Z atmosfery „aloha” do innego, surowszego rodzaju energii. Koledzy, których poznałem w siódmej klasie, bardzo się różnili od chłopców z Hawajów: bardziej od pływania i surfowania interesowały ich polowania i połowy ryb. Ogólnie mówiąc, stanowili bardziej jednolitą grupę, przez co cechowały ich większe uprzedzenia. Intrygowali mnie, szukałem ich przyjaźni w takim stopniu, jak na Hawajach, lecz według nich byłem inny: byłem Żydem. Dla niektórych moje pochodzenie dyskwalifikowało mnie. Nieraz dostałem w zęby za to, że byłem wygadanym, zapatrzonym w idee żydowskim dwunastolatkiem, który – co muszę przyznać – trochę za bardzo się popisywał.