Pod względem kształtowania się charakteru, rozwoju fizycznego, aktywności mózgowej i biochemicznej oraz społecznej wnikliwości chłopięce dorastanie ustępuje znaczeniem jedynie dzieciństwu, kiedy to formuje się tożsamość chłopca i jego umiejętność życia. Gdybym, będąc nastolatkiem, umiał znaleźć odpowiednie słowa, powiedziałbym Stanowi podczas swoich piętnastych urodzin: „Jestem w płomieniach. Kto potrafi je ugasić?” Krzyczałbym do swoich rodziców i nauczycieli: „Nie zostawiajcie mnie samemu sobie! Pokażcie, jak mam sobie radzić w dorosły sposób!” Nie znalazłem jednak wtedy tych słów,…